Środki smarne przeznaczone dla przemysłu spożywczego powinny spełniać wszystkie standardy bezpieczeństwa, a jednocześnie gwarantować najlepsze właściwości eksploatacyjne.
Bezpieczeństwo żywności przede wszystkim
W przemyśle spożywczym wykorzystuje się szereg różnorodnych urządzeń, które wymagają nie tylko regularnego czyszczenia, ale również wykonywania czynności konserwacyjnych. Poszczególne komponenty urządzeń i maszyn do prawidłowego działania wymagają m.in. regularnego smarowania. Jednak stosowanie specjalistycznych środków smarnych w przemyśle spożywczym musi iść w parze z bezpieczeństwem żywności. Wszelkie produkty żywnościowe muszą być wytwarzane w czystym, bezpiecznym środowisku.
Produkcja z zastosowaniem linii produkcyjnych zwiększa ryzyko na bezpośredni kontakt wytwarzanej żywności z urządzeniami, które do sprawnego działania wymagają zastosowania środków smarnych. Wszelkie preparaty smarujące muszą więc posiadać odpowiedni certyfikat bezpieczeństwa, aby nie doszło do groźnego dla konsumentów zanieczyszczenia produktów żywnościowych.
Normy NSF
Preparaty smarne przeznaczone dla przemysłu spożywczego muszą być całkowicie zgodne z normami NSF (National Sanitation Foundation). Istnieją trzy podstawowe kategorie, do których możemy zaliczyć te środki chemiczne:
- NSF H1 – określa smary, które stosowane są w przypadkach, gdy występuje niewielka możliwość kontaktu z żywnością. Preparaty mogą zawierać jeden lub kilka z dopuszczonych do użytku olejów bazowych albo innych składników (np. dodatków, zagęszczaczy).
- NSF H2 – dotyczy środków smarnych przeznaczonych do stosowane w urządzeniach i częściach maszyn, w których nie ma ryzyka kontaktu z produktami żywnościowymi.
- NSF H3 – to grupa smarów określanych jako rozpuszczalne lub jadalne. Przeznaczone są do czyszczenia i zabezpieczania przed korozją maszyn, urządzeń i ich komponentów, nawet tych, które mają bezpośredni kontakt z żywnością.
Oczywiście trzeba pamiętać też, że wszystkie środki smarne przeznaczone do zastosowania w branży spożywczej posiadają też wszystkie niezbędne właściwości wpływające na prawidłową pracę urządzeń, w których są stosowane. Ich właściwości muszą być równie dobre, jak w przypadku smarów i olejów bez dopuszczenia do stosowania w zakładach produkujących żywność.